Terytorium parafii:
Zbyszyce, Kurów (1 dom).
Historia kościoła
Kościół parafialny p.w. Św. Bartłomieja Apostoła został ufundowany w 1 poł. XV w. przez Mikołaja Kępińskiego, przybyłego w 1426 r. z rodowego Kępna do Zbyszyc. Konsekracji świątyni dokonał w 1447 r. biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. Gotycka budowla, wzniesiona z kamienia łamanego, wzmocniona przyporami, zachowała w dużym stopniu swój pierwotny charakter. Jednonawowy kościół, o węższym i niższym prezbiterium z trójboczną absydą oraz przylegającą od strony północnej zakrystią, nakrywają dwuspadowe, gontowe dachy. Do wnętrza prowadzą dwa gotyckie portale ozdobione herbem Niesobia. Po obu stronach portalu głównego, umieszczone są otwory strzelnicze wskazujące na równoczesną funkcję obronną sakralnej budowli. Świątynię doświetlają od strony południowej i wschodniej ostrołukowe otwory okienne. Prezbiterium przekrywa gotyckie, dwuprzęsłowe sklepienie krzyżowo- żebrowe, z dwoma zwornikami ozdobionymi kartuszami herbowymi: Niesobia i Abdank, spoczywające na ośmiu wspornikach z herbami oraz wyobrażeniami śpiącego psa i głowy mężczyzny. W tej części kościoła, przy gotyckim portalu do zakrystii, umieszczona jest XV-wieczna płyta nagrobna fundatora kościoła Mikołaja Kępińskiego. W prezbiterium eksponowane są stalle z przełomu XV i XVI w., będące jednym z najcenniejszych zachowanych zabytków snycerstwa gotyckiego terenu Małopolski. Z pierwotnego wystroju pochodzą malowidła ścienne (Mater Misericordiae, Św. Helena z fundatorką, niezidentyfikowana święta z fundatorem oraz Tron Łaski) usytuowane w dwóch, unikatowych niszach ołtarzowych na ścianie tęczowej nawy. Całe wnętrze świątyni zdobią malowidła ścienne z początku XVII w., figuralno-ornamentalne, z krzyżami konsekracyjnymi w wieńcach z liści, motywami wici roślinnych, kwiatów i owoców oraz przedstawieniami świętych: Jana Nepomucena, Erazma, Stanisława, Andrzeja Świerada, Marii Magdaleny, Hieronima. Dekorację malarską dopełnia bogate barokowe wyposażenie wnętrza: ołtarz główny (XVII w.) z wizerunkiem Matki Boskiej Łaskawej (XVIII w.) oraz wyobrażeniem św. Bartłomieja Ap. (XIX w.) w zwieńczeniu, ambona (XVII/XVIII w.), rzeźba Matki Boskiej Wniebowziętej (XVIII w.), kamienna chrzcielnica ze snycerską pokrywą (XVIII w.). Na ścianach nawy umieszczone zostały obrazy Drogi Krzyżowej (XIX w.) wzorowane na stacjach z kościoła Matki Boskiej Bolesnej w Jerozolimie.
